Columnist Michael de Vries vraagt zich af waarom zoveel mensen een hekel hebben aan de wolf: ‘Waar is die angst op gebaseerd?’

EDE Al meerdere keren heb ik in mijn columns aandacht besteed aan de wolf. Jaren geleden kon ik er alleen maar van dromen om ooit de wolf in het echt te zien. Het afgelopen jaar kan ik gelukkig regelmatig schrijven dat ik daadwerkelijk wolven tegen ben gekomen. Zo ook afgelopen weken. 

Inmiddels leven wolven eigenlijk wel rond de hele Veluwe. Bijna in ieder bos- en heidegebied maak je momenteel kans om met héél veel mazzel een wolf tegen te komen.

PAARDEN

Maar waarom zijn er zoveel mensen die een hekel hebben aan dit prachtige dier? Waarom zijn er mensen die met hun paard het bos niet meer in durven? Waar baseren deze mensen deze keuze op? Worden wekelijks ruiters met hun paard aangevallen? Nee, integendeel zelfs. Sinds de komst van de wolf in 2015 en het ontstaan van roedels sinds 2018 is er nog nooit iemand met paard en al aangevallen. 

En in die zes jaar dat er roedels leven, zijn er in totaal 180.000 mensen gewond geraakt door paarden waarvan 20.000 mensen in het ziekenhuis zijn beland. En dan vindt men de wolf gevaarlijk?

Lees ook

Columnist Michael de Vries vraagt zich af wanneer je natuurfotograaf bent

 

HET GROOTSTE GEVAAR?

En oh ja, de riedel dat mensen, en in het bijzonder kinderen, gegrepen zullen worden. Door wie precies? Door het verkeer waarbij in die zes jaar zo’n 4000 mensen om het leven kwamen? Door landbouwvoertuigen, die op eigen terrein helaas veel leed kunnen veroorzaken. Door honden, die jaarlijks goed zijn voor 150.000 bijtincidenten? Of is internet wellicht het grootste gevaar? Is de mens niet vooral zélf het grootste gevaar? Waar is die angst voor de wolf op gebaseerd? 

MET HET VINGERTJE WIJZEN

Of is het gewoon de huidige tijd? Alles wat we niet helemaal in de hand hebben, moet maar kapot. We, de mens in het algemeen dus, wijst nu eenmaal graag met het vingertje naar de ander. Niemand die te beroerd is om zijn schapen te beschermen, zal naar zichzelf wijzen, maar wijst met alle gemak naar de wolf. 

Laatst sprak ik een man, die vertelde dat hij mídden in kerngebied van wolven woont. Zijn schapen staan netjes binnen een goedgekeurd wolfwerend raster en hoewel de wolven er langs lopen, is er bij de beste man nog nooit een schaap gepakt. 

Zo kan het dus ook. Niet klagen, geen leugens verspreiden, maar gewoon verantwoordelijkheid nemen. Het werkt. Helaas behoort deze man tot de 1 procent die het goed doet, want van zeshonderd onderzochte schapenhouders, hadden er maar zes een wolfwerend raster. Tja...

door Michael de Vries

Meer columns op Ede Stad.nl lezen? Je vindt ze in dit dossier.