Columniste Cynthia Lukassen houdt van escaperooms, maar is dat gepuzzel op de Edese wegen inmiddels wel beu

EDE Tijdens de pandemie deden we het voor het eerst. Mijn man en ik. Ontsnappend aan alle beperkingen in de wereld doken we in een wereld vol aanwijzingen, hints en puzzels. We werkten samen. Vonden uitwegen. En ontsnapten uit de moeilijkste situaties. Oftewel: we zaten lekker aan onze eettafel escaperoomspellen voor thuis te spelen.

Nadat de lockdowns afgelopen waren, ontsnapten we steeds vaker ons huis. En eenmaal terug in de buitenwereld merkten we al snel dat het genre escaperoomspellen niet alleen bij ons aan de keukentafel populair was geworden. Sterker nog, de afgelopen jaren word ik regelmatig getrakteerd op uitdagende mysteries in onze woonplaats. Aanwijzingen. Hints. En een hoop gepuzzel om een uitweg te vinden en onze bestemming te bereiken.

DOOLHOF

Zo waren we laatst op weg naar een nieuwe minibieb in Enka. En ja hoor. Daar waren ze weer. Gele borden vol aanwijzingen. Omleiding hier. Volg A. Werkzaamheden daar. Volg O. Tijdelijke verkeershinder. We waren al met al een half uur zoet met puzzelen, samenwerken en ontsnappen aan dit doolhof vol omleidingen en werkzaamheden.

Lees ook

Columniste Cynthia Lukassen over oog voor elkaar hebben: ‘Wandelen tussen pixels en sneeuwvlokken’

 

PUZZELS

Stiekem denk ik dat onze gemeenteraad vol zit met fanatieke liefhebbers van escaperooms. Elke dag verzinnen ze weer nieuwe puzzels voor hun inwoners. Gooi die weg maar open. Doe daar maar wat extra borden met hints. En hebben we in die wijk eigenlijk al voldoende omleidingen geplaatst?

Alhoewel ik de liefde voor een goede escaperoom van harte deel, ben ik inmiddels wel een beetje klaar met al die spelletjes langs onze wegen. Zeker toen ik een tijd terug met mijn dochter huilend op de achterbank door Ede reed. We waren bijna bij de huisarts en toen ineens. Nee, hè? Weer een geel bord. Tijdelijke omleiding. Borden A tot en met Z volgen. Ik jankte bijna met mijn dochter mee.

‘ESCAPEROOMMANIE’

Stiekem hoop ik dat de escaperoommanie van onze gemeente binnenkort gaat afzakken. Dat ze kaartspellen gaan ontdekken. Leuke bordspellen gaan spelen. Of misschien een plan op gaan stellen, waardoor Ede eens wat minder open ligt. 

Want echt hoor. Ik hoef niet te ontsnappen uit Ede. Ik voel me prima thuis hier. En dat gevoel groeit alleen maar meer als ik simpel van A naar B kan rijden in ons dorp. Zonder al dat gepuzzel tussendoor.

door Cynthia Lukassen

Meer columns op Ede Stad.nl lezen? Je vindt ze in dit dossier.

Lees ook

Cynthia Lukassen uit Ede is verzot op minibiebs: ‘Elke dag weer een verrassing wat er in ons kastje staat’